İTÜ Geliştirme Vakfı Anaokulları’ndan bu yıl ilkokula başlayacak çocuğu olan ailelere tavsiyeler

Çocuğunuz ilkokula hazır mı?

İTÜ GVO Dr. Sedat Üründül Anaokulu ve İTÜ GVO Beylerbeyi Anaokulu, velilerle bir ortaya gelerek “İlkokula Hazır Oluş”konulu çevrim içi bir seminer düzenledi. Uzman Klinik Psikolog Funda Akkapulu Aydın’ın konuşmacı olarak katıldığı seminerde, değişimin beraberinde getirdiği endişe ve telaş ile başa çıkabilmek için hem veliler hem de öğrencilere yönelik birtakım teklifler paylaşıldı. Akkapulu Aydın, her iki taraf için de sabrın, gayretin, pes etmeyişin ve iş birliğinin değerini vurguladı. Bu özellikleri barındıran bir sürecin ilkokul hazırlığı ve sonrasında zorlukları ortadan kaldırabileceğinin altını çizdi.

İlkokula Hazırlık Periyodunda Sabır, Gayret ve Okulla İş Birliği Şart

Aileler çocuğun ilkokula hazır olup olmadığını nasıl anlayabilir?

Çocukların ilkokula hazır olup olmadığını anlamak için bilişsel ve duygusal maharetlerin gelişimini takip etmek gerektiğini vurgulayan Funda Akkapulu Aydın, dikkat edilmesi gereken noktaları aşağıdaki üzere özetledi:

Bilişsel beceriler:

1. Çocuklar doğru manaya ve yanlışsız aktarabilme marifetine sahip olmalıdır. Bu, sizin ona söylediğiniz bir şeyi yanlışsız kavraması, öteki bir bireye gerçek aktarabilmesi ve deneyimlediği olayları sıralı bir şekilde anlatabilmesi demektir.
2. Çocuğun alıcı lisanı (anlama yeteneği) kadar, buna yakın seviyede tabir yeteneğinin de kuvvetli olması gerekir.
3. Merak alanları ve soru sorabilme marifeti olmalıdır. Bunlar otomobiller, gezegenler yahut dinozorlar olabilir. Meraklı olduğu hususlarda sizden öğrenmeye dair birtakım talepleri olmalı ve bu taleplerini, alakanın seviyesine uygun biçimde söz edebilmelidir.
4. Dikkat seviyesinde bir bilişsel olgunluğa sahip olmalıdır. Öteki bir sözle, öz bakımda toparlanma marifetlerinin ilerlemiş olması gerekir.

Duygusal beceriler:

1. Sınıfta öğrenme ortamına ahenk sağlayabilmesi için jenerasyon farkını kavramış ve buna uygun olarak davranabiliyor olması gerekir. Velhasıl, bir yetişkine güvenebilir ve iş birliği kurabilir seviyede ruhsal olgunluğa gelebilmiş seviyede olmalıdır.
2. Başaramadığı mevzularda, negatif bir tecrübeye tolerans gösterebilmesi gerekir. Kızması yahut kırılması doğaldır fakat bunu kelamlı olarak tabir edebilmelidir.
3. İş birliği yapabilen bir çocuk olması gerekir. Kurallara uymalı ve sizinle minimum müştereklerde anlaşabilmelidir.

Nesil Farkı: Anne baba ile çocuk arkadaş olabilir mi?

“Öncelikle, çocukların hayatları boyunca birçok arkadaşı olacaktır. Ancak anne ve babaları bir tanedir ve o bir tane olma algısı değişerek çok olma algısına dönüşürse, manasını yitirir. Otorite olmak ise sertlik değil, netliktir. Veliler net, stabil ve kararlı olursa o vakit emniyetli kişi haline gelirler. Yetişkin olarak olgun olup kararlarınızı müdafaanız gerekir. Bunun için bağırmamalı, şikayetçi olmamalı ya da pes ederek geriye düşmemeli ve stabilite korunmalıdır. Bu sayede yetişkin olgunluğu sergilenir, çocuk anne ve babanın ruhsal sağlamlığı olduğuna ikna olarak onlara güvenebilir. Sonraki adımda öğretmenine güvenebilir ve onun kurallarına hürmetle uyar. Özcesi, yetişkin olma donanımı gösterilmelidir, aksi takdirde ortadaki yaş farkının çocuk için bir manası kalmaz. Bu durum, öğretmeniyle olan bağlantısını de negatif tesirler ve onun verdiği bilgi kıymetsizleşir.

Okulun açılmasına çok az kaldı: Ne yapmalı? Ne yapmamalı?

“Mutlaka çekirdek aile olarak bir tatil yapılmalı ve vakitlice dönülmelidir. Okullar açılmadan en az bir hafta evvel dönülmeli ve uyku nizamı en az on gün evvelden sisteme girmelidir. Bütün bunları yaparken okul kuralları anlatılmamalı ve bu kısım eğitimcilere bırakılmalıdır. Aksi takdirde çocuk beklenti sonucu gerilime girebilir. Ağustostan itibaren taşınmak, bakıcı değiştirmek, boşanmak, meskenleri ayırmak, konuttaki kuralları yanlış olsa da değiştirmek üzere her türlü değişiklik Ekim ayına kadar durdurulmalıdır. Okula başlamadan evvel çocuğun okula ulaşımının nasıl sağlanacağı konusu ona anlatılmalıdır. Okul rotasında evvelce gidip gelmesini sağlamak da ahenge katkıda bulunacaktır. Ayrıyeten, akranlarıyla nasıl oynadığı gözlemlenmelidir. Akran bağlarında zorlandığı durumlar varsa ona dayanak olup dönüştürülmelidir.

Çocuklara okuma yazma öğretmek yerine kıssalar anlatın

Okuma ve yazmayı sökmek mekaniktir. Erken öğrenen çocukların okuma suratı, vaktinde öğrenen çocukların okuma suratından daha düşük olur. Hasebiyle, bunu okulda eğitimcilerin daha kısa müddette, daha verimli şekilde öğretmesi tercih edilmelidir. Bunun yerine okuduğunu manaya hünerini geliştirmek için birbirinize kıssalar anlatmak verimli bir yol olabilir. Oyunlarla çocukların toplumsal ahengini, bekleme mühletini ve konsantrasyonu artırmak; okuma yazma öğretmekten daha yararlı bir metottur.

Ödev: Sonuç mu süreç mi?

“Veliler birinci olarak çocuğun ödev yapmasına değil, ödev yapmayı öğrenmesine yardımcı olmalıdır. Birinci sınıf, “Ödev niçin verilir? Ödevin yükümlülüğü kimindir? Ödev ne vakit yapılır?” hususlarının öğretildiği yıldır. Bu hedefle ödev saat kaça kadar yapılır, hangi gün ödev günüdür, hangi şartlarda yapılmasına müsaade verilmez üzere mevzular netleştirilebilir. Velhasıl, sonuç değil süreç yönetilmelidir. Ödev sorumluluğunun yerine getirilmediği durumlar ise okulla iş birliği içerisinde çözülmelidir. Veliler için işi ehline bırakmak ve sürecin tadını çıkarmaya çalışmak daha hakikat olacaktır. Okul veliye danıştığında vakit kaybetmeden iş birliği yapmak gerekir. Anne babalar için çocukları ile ilgili zorlukları duymak hayli zordur. Lakin kulak kapatılırsa kaybeden taraf çocuklar olur.”

Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı